Welkom! Ik heet Teri Lynn en ik deel hier mijn reis richting een low-tox huishoud. Ik ben geboren en opgegroeid in Canada en ben nu heel blij om in Overijssel met mijn man en vier kinderen te mogen wonen. Ik was altijd geinteresseerd in de natuur en toen ons eerste kind geboren werd in 2012, begon ik met het uitzoeken van en mijnzelf verdiepen in wat de natuur voor ons kan betekenen op een dagelijks en lichamelijke manier. Ik geloof dat de Heer de aarde gemaakt heeft als een verschijning van Zijn glorie, en dat wij veel van de mysteries en wonderen in de wereld mogen ontdekken, wij horen om voor Zijn schepping te zorgen, en wij mogen ervan genieten. Inmiddels is mijn hobby, zalf maken, een bedrijf geworden waar ik nu een zalf verkoop dat voldoet aan mijn eisen van non-tox en gemakkelijk :)
Ik ben ver van perfect, en ik ben ook ver van helemaal low-tox. Aan de één kant, droom ik het leven op een homstead, met ons eigen melkkoe, bijen en schapen. Eten we elke dag eiersalade met eieren van onze kippen en zelf-gemaakte mayonnaise of zelf-gemaakte boter op zelf-gemaakte zuurdesembrood. Ik droom dat we verbouwen jaarlijks ons eigen voedsel "supply" voor de hele jaar door. In mijn droom eten we geen suiker of witte bloem. In mijn droom dragen we alleen katoen, wol, linnen of zijde, en alle stoffen en meubels in onze huis zijn alleen natuurlijk: hout, steen of ijzer bij voorbeeld. Dit is naar mijn mening waarschijnlijk het enige manier om non-tox te leven.
Maar dit is onze realiteit niet, en daardoor is een homestead NIET mijn doel. Daarom wordt het ook low-tox genoemd, en niet non-tox. De vraag is alleen "how low can you go?" Hoe ver ga je in de low-tox leven? Hoe bereik je dat? Wat zijn jouw doelen? Welke stappen zijn nodig om vooruit te gaan?
Onze realiteit is dat wij wonen in een samenleving waar wij veel gemakken hebben. De supermarkt dichtbij, kinderen gaan naar school, we hebben verjaardagsfeesten, alles werkt op basis van technologie, wet-en-regelgeving waar we op moeten letten, wekelijkse sports, wij wonen verderweg van elkaar waardoor reistijd ook een factor is. Hoewel veel van deze factoren dragen bij een levensstijl van meer gemak, ben ik van mening dat door dit gemakkelijke levensstijl zijn er belangrijke dingen kwijtgeraakt. Het begrijp en van groenten verbouwen en bodemgezondheid bij voorbeeld. Kennis van kruiden, planten en ook zelfs wat men "onkruid" noemen. De natuur gebruiken voor onze welzijn en gezondheid. Brood bakken. Voedsel bewaren. Fermenteren.
Ik probeer onze huishoud te leiden richting een low-tox leven door zelf kennis op te bouwen en skills of vaardigheden te leren waardoor wij simpeler ingredienten gebruiken. Tegelijk, ik probeer onze kinderen hierin mee te nemen, dat ze met mij en van mij bepaalde kennis en vaardigheden leren. Ik wil weg van alle ingredienten dat ik niet uit kan spreken, en ik wil weten wat wij eten of op ons smeren. Tegelijk, heb ik ervaren dat het kost best wat tijd en energie om nieuwe producten uit te zoeken, nieuwe vaardigheden te leren, nieuwe gewoontes te maken en veranderingen te maken in een huishoud. Ik probeer realistisch te blijven, en allles te verdelen in kleine behapbare stappen. Op die manier, maak ik dagelijkse afwegingen over low-tox leven zonder overweldigd te raken door het grote doel.
Ik streef voor een low-tox leven, met zoveel mogelijk natuurlijke ingredienten en stoffen. Tegelijk, wil ik geen extra stress verzorgen door dit doel. Je zal suiker in mijn recepten voorbij zien komen, terwijl ik wil en probeer suiker te verminderen of vermijden. Mijn zuurdesembrood is niet het mooiste artisan brood, en hoewel het met veel liefde gemaakt is, beperk ik mijn tijd tot minimaal voor zuurdesembrood bakken. Mijn doel is zoveel mogelijk low-tox te leven op de gemakkelijkste manier mogelijk.